Η άλλοτε γνωστή τουρκοκυπριακή συνοικία της Λεμεσού, Τζιαμούδα, οφείλει το όνομά της σε έναν μιναρέ. «Η επιμονή» του να αντισταθεί στην κατεδάφιση, μετετράπη σε τοπωνύμιο και έκτοτε έμεινε εκεί για να θυμίζει την ύπαρξη κάποιου τζαμιού και κάποιας μεγάλης καταστροφής.
Το 1894 η περιοχή της Λεμεσού βίωσε μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές του αιώνα. Οι πλημμύρες εκείνης της χρονιάς οδήγησαν στην υπερχείλιση του ποταμού Βαθκειά και Γαρύλλη, ο οποίοι με τη σειρά τους κατέστρεψαν τα πάντα.
Τα δύο ποτάμια υπερχείλισαν και το νερό έφυγε ορμητικό. Η συνοικία της Τζιαμούδας πέρασε δύσκολες στιγμές. Τα περισσότερα σπίτια, πληνθόκτιστα δεν άντεχαν το νερό και φούσκωναν με αποτέλεσμα να καταστραφούν. Πολλοί κάτοικοι ανέβαιναν στα δέντρα για να γλυτώσουν, αφού το νερό είχε φτάσει το ύψος των 2 μέτρων.
Σε εκείνη την περιοχή υπήρχε ένα τζαμί, που καταστράφηκε η αίθουσά του. Το μόνο που έμεινε όρθιο να θυμίζει την ύπαρξή του, ήταν ένας «πεισματάρης» μιναρές.
Έχοντας υποστεί απλά μία κλίση, ο μιναρές φάνταζε ετοιμόρροπος. Έτσι μετά από εντολή του Άγγλου αρμοστή Σεντάλ να γκρεμισθούν όλα τα ετοιμόρροπα κτήρια της περιοχής, σειρά πήρε κι ο μιναρές. Ωστόσο, το κτίσμα αποδείχθηκε πολύ πιο σταθερό από ότι νόμιζαν οι κάτοικοι.
Οι τέσσερις μάταιες προσπάθειες
Τέσσερις συνολικές προσπάθειες των κατοίκων και των ειδικών να τον κατεδαφίσουν αποδείχθηκαν μάταιες. Την πρώτη φορά προσπάθησαν να τον κατεδαφίσουν τραβώντας τον με σχοινιά. Μετά την αποτυχία επιχείρησαν να τον ανατινάξουν. Όχι μία ούτε δύο αλλά τρεις φορές. Παρ’ όλα αυτά, ο μιναρές έμενε όρθιος.
Ο μιναρές λειτούργησε έως το 1962, όπου ο χότζας ανέβαινε πάνω και έψαλλε στο μισογκρεμισμένο κτήριο.
Τελικά στη θέση του κτίστηκε ο κινηματογράφος ΡΙΟ.
Με πληροφορίες από: elemesos.com
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Η Κύπρος γιορτάζει για πρώτη φορά, τη στέψη του βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’ και οι κάτοικοι εντυπωσιάζονται από ένα απρόσμενο γεγονός. Πώς γιόρτασαν στη Λεμεσό τον τραυλό Βασιλιά, που ανέβηκε στο θρόνο μετά από ένα σκάνδαλο …
