πηγή: news247
Ποικίλα σχόλια στο διαδίκτυο έχει προκαλέσει το νέο τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου που έχει σαφή πολιτική χροιά, χωρίς ωστόσο να δίνει την αίσθηση ότι υπερασπίζεται κάποια συγκεκριμένη άποψη και να στρέφεται εναντίον κάποιας άλλης. Μάλλον μπορεί να πει κανείς ότι εκφράζει τη γενική απογοήτευση που υπάρχει για όσα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα, ενώ εκφράζει και την ελπίδα ότι κάποια στιγμή….»θα περάσει κι αυτό». Στωικά ίσως.
Δεν φαίνεται πάντως να έχουν την ίδια άποψη αρκετοί άνθρωποι που ψάχνουν, βρίσκουν και καυτηριάζουν στίχους και κρυμμένα νοήματα στο, «Θα περάσει κι αυτό».
Τις περισσότερες έριδες έχει ξεσηκώσει ο στίχος «είναι η πόλη μου καμένη, ειν’ η χώρα μου μισή, νικητές και νικημένοι, όλοι χάσαμε μαζί».
Αυτή η ισότιμη αναλογία στην ευθύνη του κακού και στο αποτέλεσμά του δύσκολα θα περνούσε χωρίς σχόλια. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου διευκρινίζει μέσω αναρτήσεων του στα προφίλ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι πρόθεση του είναι να δείξει πως «και «εμείς» και οι «άλλοι» είμαστε όλοι ταξιδιώτες στο ίδιο καράβι», όπως γράφει χαρακτηριστικά.
Το τραγούδι ανέβηκε στο Youtube με την εξής λεζάντα:
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Πορτοκάλογλου σχολιάζει με ένα τραγούδι την επικαιρότητα. Το είχε κάνει ολοκληρωμένα στο «Τα καράβια μου καίω» και το «Υπάρχει λόγος σοβαρός», ενώ σε πολλά άλλα τραγούδια του υπάρχουν νύξεις και σχόλια.
Το «Θα περάσει κι αυτό» είναι ένα τέτοιο τραγούδι, μια πολαρόιντ της στιγμής που φωτογραφίζει την επικαιρότητα, μέσα από την ματιά του δημιουργού του. Κι ενώ δεν χαρίζεται στον ρεαλισμό, αποφεύγει την εύκολη πολιτικολογία και τον πεσιμισμό και όπως σε κάθε τραγούδι του Πορτοκάλογλου, στο βάθος του τούνελ υπάρχει ένα φως, που είναι και ο προορισμός.
Είναι ένα τραγούδι που δημιουργήθηκε παρορμητικά, σε μια εμπύρετη δημιουργική διαδικασία που δεν του επιτρέπει να περιμένει να ειπωθεί αργότερα αλλά ΤΩΡΑ. Αυτή τη στιγμή, την ιστορική στιγμή των αποφάσεων, των διλημμάτων, των αδιεξόδων και της αυτοκριτικής.
Θα μπορούσε να είναι ένα άρθρο σε μια εφημερίδα ή ένα blog, ένα σύνολο από tweets, μια εξομολόγηση σε ένα φίλο.
Έγινε τραγούδι και είναι ό,τι πιο επίκαιρο αλλά και διαχρονικό μπορεί να συνοδεύσει την ελληνική πραγματικότητα του 2015.
Οι αναρτήσεις του καλλιτέχνη στα social media:
Οι στίχοι:
«Δεν κοιμάμαι πια τις νύχτες
κι ανεβάζω πυρετό
δηλητήριο στο αίμα
τρικυμία στο μυαλό.
Κάποιος θέλει να με σώσει
μ’ ένα φάρμακο φριχτό
ίσως και να με σκοτώσει
αν τολμήσω ν’ αρνηθώ.
Θα περάσει κι αυτό
θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ.
Θέλω να στο τραγουδήσω
θέλω να το μοιραστώ
το ηφαίστειο να σβήσω
που μου καίει το λαιμό.
Διχασμένη μου πατρίδα
διχασμένη μου καρδιά
μεσ’ τα ερείπια σε είδα
να μετράμε τη ζημιά.
Θα περάσει κι αυτό
θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ.
Πέφτει γύρω μου σκοτάδι
ή εγώ είμαι τυφλός
κι όποιος βγαίνει απ’ το κοπάδι
εφιάλτης και εχθρός.
Είναι η πόλη μου καμένη
ειν’ η χώρα μου μισή
νικητές και νικημένοι
όλοι χάσαμε μαζί.
Θα περάσει κι αυτό
θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ».
