Οι δύο κορυφαίες ομάδες της Κύπρου, αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά μετά τη δημιουργία της Ομόνοιας το 1948, στις 12 Δεκεμβρίου 1953. Το ντέρμπι των αιωνίων έκανε την πρώτη του εμφάνιση και ρεκόρ εισπράξεων 640 λίρες, έληξε 0-0.
Δύο διαφορετικά πρωταθλήματα
Το 1948, ένα πολιτικό σχόλιο της ηγεσίας του ΑΠΟΕΛ, προκάλεσε τα μέλη της ομάδας που αποτελούσαν την «αριστερή παράταξη» της ομάδας, οι οποίοι αποχώρησαν.
Οι ποδοσφαιριστές Κώστας Λυμπουρής, Αγησίλαος Τσιαλής, Γωγάκης Καραγιάννης, Τάκης Σκαλιώτης, Ανδρέας Καριόλου κ.α. διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις για την «εθνοκτόνο ανταρσία». Παρά τις προσπάθειες δεν υπήρξε κανένας συμβιβασμός και τελικά αποχώρησαν.
Στις 4 Ιουνίου 1948, ίδρυσαν τον Αθλητικό Σύλλογο Ομόνοια Λευκωσίας.
Την ίδια περίοδο πέρα από τη δημιουργία της Ομόνοιας, ιδρύθηκαν άλλες πέντε ομάδες, λόγω κυρίως του εμφύλιου διχασμού της Ελλάδος που είχε παρεισφρήσει και στους αθλητικούς συλλόγους του νησιού.
Οι αριστεροί διαχώρισαν τη θέση τους από τη δεξιά κι έτσι μαζί με τις νέες ομάδες ίδρυσαν και την Κυπριακή Ερασιτεχνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΚΕΠΟ). Οι ομάδες που λάμβαναν μέρος στο πρωτάθλημά της ήταν η Νέα Σαλαμίνα στην Αμμόχωστο, η Ομόνοια και ο Ορφέας στη Λευκωσία, η Αλκή στη Λάρνακα, ο ΑΜΟΛ στη Λεμεσό (που το 1951 μετονομάστηκε σε Ανταίο) και ο Νέος Αστέρας στη Μόρφου (σήμερα ονομάζεται ΑΕΜ Μόρφου).
ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια βρέθηκαν αντιμέτωποι σε ένα ντέρμπι με πολλές προεκτάσεις πέρα από τις αθλητικές.
Οι δύο αντίπαλοι για πρώτη φορά αναμετρήθηκαν στο Παλιό ΓΣΠ, με γηπεδούχο τυπικά την Ομόνοια, αφού οι δύο ομάδες μοιράζονταν το ίδιο στάδιο.
Στις 24 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου, είχαν αναμετρηθεί σε φιλικό αγώνα με το ΑΠΟΕΛ να κερδίζει με 2-0.
Το πρώτο ντέρμπι των αιωνίων και η ενοποίηση του κυπριακού ποδοσφαίρου
Έτσι στο νησί, διεξάγονταν παράλληλα δύο διαφορετικά πρωταθλήματα ένα της ΚΟΠ (Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου) και ένα της ΚΕΠΟ.
Ωστόσο, στις 12 Δεκεμβρίου 1953, όταν αποφάσισαν οι ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια να αναμετρηθούν, ήταν η πρώτη χρονιά που έγινε στο νησί ένα πρωτάθλημα.
Είχε προηγηθεί, τον Σεπτέμβριο του ΄53 η αυτοδιάλυση της ΚΕΠΟ και η προσχώρηση των σωματείων της στην ΚΟΠ.
Το ντέρμπι μιας άλλης εποχής
Ο αθλητικογράφος Σάββας Κοσιάρης, από τον Καραβά,θυμάται τα παλιά ντέρμπι μεταξύ των δύο μεγαλύτερων ομάδων του νησιού, ΑΠΟΕΛ και Ομόνοιας, τονίζοντας τις διαφορές με το σήμερα.
»Ναι, νοσταλγούμε τα παιχνίδια ΑΠΟΕΛ-Ομόνοιας (ή Ομόνοιας-ΑΠΟΕΛ) στο παλιό ΓΣΠ, ίσως περισσότερο από το τωρινό ή και τα επόμενα, για πολλούς λόγους… Νοσταλγούμε τα λεωφορεία που έφευγαν από τα χωριά για την πρωτεύουσα, με επιβάτες αποελίστες και ομονοιάτες μαζί! Νοσταλγούμε και το σάντουιτς του Γιαπανά… Απαραίτητο κομμάτι μιας διαδικασίας την οποία οι φίλοι των δυο ομάδων ανέμεναν, προσδοκούσαν, χαίρονταν… Κι αφού έτρωγαν το σάντουιτς τους τραβούσαν για την εξέδρα τους με την απαραίτητη συνεννόηση: «Ρε, μιαν ώρα μετά το παιχνίδι, να βρεθούμε ούλλοι δαμέ, για να μας πιάσει το λεωφορείο… Να στραφούμε στο χωρκό…».
Πάλι μαζί. Νικητές και ηττημένοι. Με τα απαραίτητα και καλοδεχούμενα πειράγματα. Διαδικασία ιεροτελεστίας και μέσα στο γήπεδο. Πρώτα η φωνή του Μούστρα… Κι ύστερα οι παρεμβάσεις του Αδωνη Θεοχαρίδη, για να τηρηθεί η τάξη. Και λίγο αργότερα το βυτιοφόρο με τον Κόνιαλη για να ραντίσει το γήπεδο ώστε να «κάτσουν τα χώματα». Αείμνηστοι και οι τρεις… Οι στιγμές τους όμως, ζωντανές. Σαν να ήταν μόλις χθες.
Κι άρχιζε το παιχνίδι… Οι τσιμεντένιες κερκίδες του παλιού ΓΣΠ ζούσαν τον παλμό των φιλάθλων. Με απλά συνθήματα και τρακατρούκες. Με λάβαρα, τύμπανα και φυσαρμόνικες. Ακόμη και οι βρισιές ήταν πιο απλές, πιο «κόσμιες», πιο αποδεκτές. Στο γήπεδο οι αντίπαλοι παίκτες είχαν γερές αντιπαραθέσεις. Αλλά πάντα στη βάση του σεβασμού. Αλλωστε μαζί θα έφευγαν μετά τον αγώνα από το γήπεδο. Κι η καθημερινή ζωή διασταύρωνε συχνά τους δρόμους και τις διαδρομές τους. Δεν τους έκανε λοιπόν καρδιά, να κρατούν κακίες και μίση για την μπάλα.
Οι σύγχρονοι παίκτες από το εξωτερικό, θα μας δώσουν πολλά συναρπαστικά ντέρμπι ΑΠΟΕΛ-Ομόνοιας. Όσο καλοί και παθιασμένοι όμως και να είναι, ποτέ δεν θα νοιώσουν αυτό το ντέρμπι όπως το ένοιωθαν ο Ελευθεριάδης και ο Παρτάκκης, ο Εσσο και ο Πάπαλλος, ο Χαραλάμπους και ο Στυλιανού, ο Καϊάφας (Σωτήρης) και ο Λεωνίδας, ο Κλείτος και ο Νίκος Παντζιαράς, ο Ευαγόρας και ο Γιάννος Ιωάννου. Ούτε και το καινούργιο ΓΣΠ όσο μεγάλο και άνετο κι αν είναι, θα νοιώσει ποτέ, όσα έζησαν οι τσιμεντένιες κερκίδες του παλιού γηπέδου της πρωτεύουσας, λέει ο Σάββας Κοσιάρης.
Σημαντικά στοιχεία στην ιστορία του El Clasico
Ο πρώτος αγώνας των αιωνίων έγινε στις 12 Δεκεμβρίου 1953 και έληξε ισόπαλο 0-0. Στον β’ γύρο κέρδισε ο ΑΠΟΕΛ με τέρμα του Α. Λαζαρίδη στο 80’.
Η πρώτη νίκη της Ομόνοιας δύο χρόνια μετά, στη σεζόν 1955-56 με 2-1 και τα τέρματα πέτυχαν οι Κακουλλής – Ταλιάνος.
Η μεγάλη νίκη του ΑΠΟΕΛ ήρθε την περίοδο 1968-69 με 6-2. Από δύο τέρματα πέτυχαν οι Ν. Κατζηλιέρης, Πάκκος, Αντνωνιάδης και για την Ομόνοια σκόραρε δύο φορές ο Μελής.
Είκοσι χρόνια μετά, τη μεγαλύτερη νίκη πετυχαίνει η Ομόνοια με 5-0. Δύο τέρματα πέτυχε ο Π. Ξιούρουππας κι από ένα οι Ε. Χριστοφή, Κάντηλος, Γ. Χριστοδούλου.
Το μεγαλύτερο ρεκόρ εισιτηρίων έγινε τον Δεκέμβριο του 2002. Ήταν η 13η αγωνιστική και διατέθηκαν συνολικά 23.043 εισιτήρια!
Το αήττητο των ομάδων: Ο ΑΠΟΕΛ, διατηρεί το μεγαλύτερο σκορ του αήττητου μέχρι σήμερα αφού από την περίοδο 1988-89 μέχρι την περίοδο 1992-93, διατήρησε το αήττητο 8 παιχνιδιών με 5 νίκες και 3 ισοπαλίες και από το 2-13 έως σήμερα σημείωσε 9 νίκες και 5 ισοπαλίες. Από την άλλη η Ομόνοια μετράει 12 αγώνες (10 νίκες και 2 ισοπαλίες) από το 1955-1961.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Η ίδρυση του γαλαζοκίτρινου «Θρύλου». Οι τίτλοι, οι διασπάσεις και οι «8» της Ευρώπης. Οι θυσίες των αθλητών και των παραγόντων. Η ιστορία 90 ετών …
