28 Μαΐου 1963.
Τζάκσον, Μισισίπι
Μια ομάδα κολεγιόπαιδων μαζί με τον καθηγητή Κοινωνικών Επιστημών στο Κολέγιο Τουγκαλού, Τζον Σάλτερ, έκατσαν στον πάγκο του εστιατορίου Woolworth’s, προκαλώντας την οργή των υπόλοιπων θαμώνων.
Ο Σάλτερ ήταν λευκός, το ίδιο και η μία απ’ τις φοιτήτριες, η Τζόαν Τρουμπάουερ.
Όλοι οι υπόλοιποι όμως ήταν μαύροι και ο κανονισμός του Woolworth’s απαγόρευσε αυστηρά την ανάμειξη των δύο φυλών.
Έκατσαν στις 11.15 το πρωί και αμέσως, ο κόσμος άρχισε να στρέφεται εναντίον τους.
Αρχικά απλώς τους φώναζαν και τους έβριζαν. Μετά, καθώς ο αριθμός των οργισμένων λευκών αυξανόταν, η συμπεριφορά τους έγινε πιο βίαιη. Έριξαν έναν από τους φοιτητές, τον αφροαμερικάνο Μέμφις Νόρμαν, στο πάτωμα και τον ξυλοκόπησαν.
Δυο κοπέλες τον τράβηξαν απ’ τα μαλλιά.
Η αστυνομία στεκόταν ανάμεσα στο εξοργισμένο πλήθος και δεν έκανε τίποτα για να τους προστατέψει, παρά μόνο όταν έκρινε ότι ο ξυλοδαρμός του Νόρμαν είχε ξεφύγει απ’ τον έλεγχο. Συνέλαβαν τον άντρα που του επιτέθηκε, αλλά και τον ίδιο τον Νόρμαν, γιατί είχε «προκαλέσει» με τη συμπεριφορά του.
Το μεσημέρι, όταν σχόλασε το τοπικό λύκειο, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν στο Woolworth’s και άρχισαν να τους λούζουν με κέτσαπ, μουστάρδα και οποιαδήποτε άλλη «σάλτσα» έβρισκαν μπροστά τους.
Στη φωτογραφία απεικονίζονται ο Σάλτερ, η Τρουμπάουερ και η αφροαμερικανή φοιτήτρια Αν Μούντι.
Κάθονταν ήρεμοι, κοιτάζοντας μπροστά, χωρίς να αντιδρούν.
Έμειναν εκεί για ώρες, μέχρι που ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου ανακοίνωσε πως θα έκλεινε το μαγαζί.
Η αστυνομία αρνήθηκε να συνοδεύσει τους διαμαρτυρόμενους έξω από το εστιατόριο και αναγκάστηκε να έρθει ο διευθυντής του Κολεγίου Τουγκαλού.
Καθώς αποχωρούσαν, το πλήθος τους πετούσε ότι είχε εύκαιρο.
Δύο εβδομάδες αργότερα, δολοφονήθηκε ο Μέντγκαρ Έβερς, ο αρχηγός του παραρτήματος του NAACP (Εθνική Ένωση για την Εξέλιξη των Έγχρωμων) του Μισισίπι.
Παρ’ όλα αυτά, ο αγώνας των αφροαμερικανών συνεχίστηκε.
Οι καθιστικές διαμαρτυρίες δεν σταμάτησαν και η αλυσίδα καταστημάτων Woolworth’s κατήργησε τον κανονισμό περί φυλετικού διαχωρισμού.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1964, υπερψηφίστηκε ο νόμος κοινωνικών δικαιωμάτων, που απαγόρευε τις διακρίσεις βάσει φυλής, φύλου και θρησκείας.
