Πρόκειται ίσως για την πιο αριστοκρατική συνοικία των Κυκλάδων με νεοκλασικά και αρχοντικά κτίρια να ξεπροβάλλουν μέσα από γραφικά στενά δρομάκια.
Τα «Βαπόρια» βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του λιμανιού της Σύρου, στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης. Τα αρχοντικά καπετανόσπιτα είναι χτισμένα στην άκρη των βράχων με το Αιγαίο Πέλαγος να βρέχει τις αυλές τους.
Ο τρόπος με το οποίο χτίστηκαν τα κάνει να μοιάζουν με καράβια, γεγονός που οδήγησε στην ονομασία «Βαπόρια».
Η συνοικία αυτή δημιουργήθηκε από εύπορους πρόσφυγες από τη Χίο, τα Ψαρά, την Κάσο και την Κρήτη, οι οποίοι ήρθαν στη Σύρο μετά την καταστροφή της πατρίδας τους κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821.
Κατά τον 190 αιώνα ήταν η πιο αριστοκρατική συνοικία της πόλης. Εκεί ζούσαν οι πλουσιότεροι άνθρωποι της Ερμούπολης. Εφοπλιστές και βιομήχανοι.
Πετρίτσης και Καραγιαννάκης , Κεχαγιάς, Μεταξάς και Οικονόμου, Λαδόπουλος και Πάικος είναι μερικά μόνον από τα πιο γνωστά ονόματα των οικογενειών που έζησαν στα «Βαπόρια».
Τα σπίτια της περιοχής ανήκουν σε τρεις γενιές, ενώ από την πρώτη γενιά που φτάνει μέχρι το 1840 περίπου, ελάχιστα διασώζονται μέχρι και σήμερα.
Διαβάστε επίσης στη Μτχ: Η χάλκινη γοργόνα που υποδέχεται τους επισκέπτες και τους ντόπιους. Το νησάκι του Αιγαίου που έβγαλε καπεταναίους και εφοπλιστές…
Τα αρχοντικά των «Βαποριών» είναι ψηλοτάβανα, στολισμένα με τοιχογραφίες, μαρμάρινα μπαλκόνια, ξύλινα πατώματα και ξυλόγλυπτες πόρτες. Στην είσοδο της συνοικίας βρίσκεται η περίλαμπρη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, του προστάτη αγίου τους, με δύο καμπαναριά και γαλάζιο τρούλο. Στη συνοικία όμως λειτουργούν και μερικά από τα πιο ακριβά και πολυτελή ξενοδοχεία του νησιού.
Ανάμεσα στις βραχώδεις ακτές τις συνοικίας «Βαπόρια», σχηματίζονται μικρές παραλίες για κολύμπι στο «αστικό» περιβάλον του νησιού. Μια τέτοια παραλία είναι τα «Αστέρια».
Ξεχάστε όμως άμμο και ομπρέλες. Αυτή η παραλία διαθέτει πλατφόρμα για βουτιές και υπάρχει ακόμη μια σκάλα μέσα στο νερό για τους κολυμβητές. Η περιοχή δεν έγινε ποτέ στίχος στα «γεωγραφικά» τραγούδια του Βαμβακάρη, αλλά αυτό δεν είναι παράξενο. Ήταν μια περιοχή για βαριά πορτοφόλια και ο ρεμπέτης μεγάλωσε εκεί που τα πορτοφόλια, και να υπήρχαν, ήταν ελαφριά.
Δείτε το βίντεο:
Διαβάστε επίσης στη Μτχ: Η «Μύκονος» του Βορρά. Το άγνωστο νησάκι με τις εξωτικές αμμουδιές, που ανήκε στη μονή Βατοπεδίου…
