Η πολιτική καριέρα
Η πρωτεργάτρια της πορνοβιομηχανίας στην Ιταλία έκανε στροφή στην καριέρα της, όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική.
Το 1979 η Τσιτσιολίνα παρουσιάστηκε ως υποψήφια του πρώτου ιταλικού «πράσινου» κόμματος Lista del Sole. (Η λίστα του ήλιου)
Η ίδια σε συνέντευξη της, είχε αποκαλύψει ότι πέντε χρόνια νωρίτερα είχε ιδρύσει το δικό της κόμμα, με τίτλο «Το Κόμμα του Ήλιου».
Η ίδια ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου και δεύτερος ο ηθοποιός, Τζόρτζιο Αλμπερτάτσι.
Το κόμμα αποκλείστηκε από τα τηλεοπτικά δίκτυα και δεν μπόρεσε να προχωρήσει.
Το 1985 άλλαξε στρατόπεδο και προσχώρησε στο Ριζοσπαστικό Κόμμα, όπου κατάφερε να αποσπάσει 15.000 ψήφους και εξελέγη βουλευτής.
Όπως είχε αναφέρει η ίδια σε συνέντευξη της, το «κλειδί» της πολιτικής της επιτυχίας ήταν οι ανατρεπτικές και προκλητικές εμφανίσεις της, αλλά και οι θεματικές του αγώνα της περί οικολογίας, σεξουαλικής απελευθέρωσης και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Εκφωνούσε τους πολιτικούς της λόγους δείχνοντας το στήθος της ή φορώντας διάφανα μπλουζάκια.
Για αυτό πολλές φορές είχε οδηγηθεί στο αστυνομικό τμήμα, ενώ είχε μαζέψει εκατοντάδες μηνύσεις βάση του άρθρου 528 του ποινικού κώδικα, περί προσβολή της δημοσίας αιδούς. Φυσικά, η Ιταλία βρέθηκε παγκοσμίως στο προσκήνιο και πολλοί είπαν ότι με αυτό τον τρόπο οι ψηφοφόροι έδειξαν την απαξίωση τους στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Ωστόσο, η είσοδός της στο κοινοβούλιο δεν την εμπόδισε να συνεχίσει το πορνό.
Στη συνέντευξη της στο περιοδικό «Κλικ» είχε πει πως «είναι πολύ πιο χυδαίοι οι εξοπλισμοί κι εκείνοι που παίζουν με τα πυρηνικά, όπως «οι τσιτσολίνοι Ρήγκαν και Γκορμπατσώφ», οι οποίοι θα έπρεπε να ξοδέψουν τα λεφτά στην έρευνα για το φάρμακο του AIDS και όχι για όπλα».
Στο τέλος της θητείας της όμως ο ιταλικός λαός δεν την τίμησε και πάλι με την ψήφο του. Εκείνη συνέχισε την πολιτική της πορεία ιδρύοντας το 1991 το Κόμμα της Αγάπης, μαζί με την καλή της φίλη και παλιά συνάδελφο της, την πορνοστάρ Μοάνα Πότζι.
Το βιογραφικό της
Υπήρξε πορνοστάρ, ηθοποιός, τραγουδίστρια, αλλά έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν ο σοφός ιταλικός λαός αποφάσισε να την εκλέξει στο ιταλικό κοινοβούλιο.
Η Τσιτσιολίνα, κατά κόσμον Άννα Ιλόνα Στάλερ γεννήθηκε στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας στις 26 Νοεμβρίου 1951.
Ο πατέρας της τους εγκατέλειψε όταν ήταν μικρή και μεγάλωσε με τη μητέρα και τον πατριό της.
Η καλλονή Ιλόνα άρχισε να ασχολείται με το μόντελινγκ σε ηλικία 14 ετών, ενώ παράλληλα δούλευε ως καμαριέρα σε πολυτελές ξενοδοχείο.
Σε ηλικία 25 ετών έκανε τον πρώτο της γάμο με τον Ιταλό Σαλβατόρε Μαρτίνι.
Από τη Βουδαπέστη μετακόμισε στην Ιταλία και σύντομα πήρε την ιταλική υπηκοότητα.
Στην Ιταλία, η Ιλόνα βρήκε την καριέρα που της ταίριαζε.
Γνώρισε τον διάσημο Ιταλό πορνοπαραγωγό Ρικάρντο Σίτσι και ξεκίνησε την καριέρα της στην πορνογραφική βιομηχανία.
Το προσωνύμιο με το οποίο έγινε γνωστή «γεννήθηκε» το 1976. Τότε, η πολυτάλαντη καλλιτέχνιδα έκανε μια προκλητική νυχτερινή εκπομπή στο «Ράδιο Λούνα», με τίτλο «Voulez-vous coucher avec moi?».
Στην επικοινωνία με τον κοινό αποκαλούσε τους ακροατές της «τσιτσολίνους», που σημαίνει «γλυκέ μου».
Δύο χρόνια αργότερα, το 1978, η Τσιτσολίνα έμεινε στην ιστορία αποκαλύπτοντας το γυμνό στήθος της στο τηλεοπτικό σόου «C’era due Volte» της RAI.
Παράλληλα με την πορνογραφία, η Τσιτσιολίνα έκανε καριέρα και ως τραγουδίστρια.
Τα τραγούδια της λόγω του πικάντικου περιεχομένού τους απαγορεύτηκαν στην Ιταλία, αλλά κυκλοφόρησαν σε άλλες χώρες της Ευρώπης κάνοντας σχετική επιτυχία.
Τη δεκαετία του ΄90 είχε ήδη χωρίσει με τον Σαλβατόρε και παντρεύτηκε τον Τζεφ Κόουνς, έναν καλλιτέχνη της ποπ αρτ με τον οποίο κάνει ένα παιδί.
Ο σύζυγός της δημιουργούσε γλυπτά με τρυφερές ερωτικές περιπτύξεις του ζεύγους και έκανε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, με τίτλο «Made In Heaven».
Ο γάμος αυτός κράτησε μόνο ένα χρόνο και το ζευγάρι ήταν σε χρόνια δικαστική διαμάχη για την κηδεμονία του παιδιού τους, Λουδοβίκου.
Τελικά ο Κόουνς κέρδισε την κηδεμονία, αλλά μετά από συνεννόηση μεταξύ τους, ο Λουδοβίκος έμεινε με τη μητέρα του στην Ιταλία.
Το 1994 έλαβε μέρος στην ταινία «Replikator», ενώ το 1996 συμμετείχε στη δημοφιλή βραζιλιάνικη σαπουνόπερα «Xica da Silva».
Τον Ιανουάριο του 2002 έβαλε υποψηφιότητα στις εκλογές στην γενέτειρα της τη Βουδαπέστη, αλλά και πάλι δεν βρήκε στήριξη.
Απτόητη δύο χρόνια αργότερα κατέβηκε στις εκλογές στο Μιλάνο, όπου και πάλι οι ψηφοφόροι της γύρισαν την πλάτη.
Ο κόσμος είχε βαρεθεί να βλέπει το στήθος της που πολλές φορές φάνταζε ως το μοναδικό της πολιτικό επιχείρημα.
Το χαστούκι που έριξε το 1968 μια γερμανίδα ακτιβίστρια στο καγκελάριο Κίζινγκερ. Τότε το αφιέρωσε στον Μανώλη Γλέζο για την αντιναζιστική του δράση. 47 χρόνια μετά τον συνάντησε και του το ‘πε από κοντά… 
