Στο νοτιο-ανατολικό άκρο της Λευκωσίας, στην περιοχή Αγλαντζιάς, μία έκταση 840 στρεμμάτων αποτελεί όαση πρασίνου στο γκρίζο φόντο της πρωτεύουσας.
Στην κατάφυτη έκταση φιλοξενούνται ενδημικά και ντόπια δέντρα, θάμνοι και φυτά, ενώ υπάρχει και ένα δίκτυο μονοπατιών το οποίο προσεγγίζει σε μήκος τα 20 χιλιόμετρα.
Η δημιουργία
Το καταπράσινο πάρκο δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν από το 1962, όταν και δόθηκε στο Τμήμα Δασών, η έκταση ήταν μία περιοχή άγονη χωρίς δέντρα και ξερή.
Από τότε, το Τμήμα Δασών ανέλαβε τη δενδροφύτευση και δημιούργησε δύο τεχνητές λίμνες οι οποίες σήμερα φιλοξενούν πάπιες και αγριόπαπιες.
Δεν έλειψαν ποτέ και οι επιτήδειοι οι οποίοι, βρίσκοντας την περιοχή αφύλακτη κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της αφαιρώντας τεμάχια για ιδιωτική χρήση. Επίσης, για πολλά χρόνια το πάρκο ήταν απροσπέλαστο, καθώς μέσα στον χώρο γινόταν διακίνηση ναρκωτικών, ενώ δεν έλειπαν και οι ηδονοβλεψίες που παρακολουθούσαν ζευγάρια τα οποία έβρισκαν «καταφύγιο» στο αχανές «δάσος της Αγλαντζιάς».
Το Τμήμα Δασών επανήλθε και μετέτρεψε την περιοχή σε πάρκο φτιάχνοντας παιχνιδότοπους, γήπεδα για μπάσκετ και βόλεϋ, ποδηλατόδρομους, ενώ υπάρχει και καφετέρια.
Το πάρκο Αθαλάσσας αποτελεί ίσως τον μοναδικό πράσινο πνεύμονα της πόλης και διαθέτει επίσης, Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης και το παρατηρητήριο πουλιών στο Φράγμα Αθαλάσσας.
Φωτογραφία: Valentinos Loucaides