1964. Βορειοδυτικά της Κύπρου, στην περιοχή της Τηλλυρίας, είχε δημιουργηθεί ο θύλακας Μανσούρας-Κοκκίνων.
Ο θύλακας αυτός αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα προπύργια των Τουρκοκυπρίων, λόγω της μορφολογίας του που τους έδινε στρατηγικό πλεονέκτημα και την ευκολία να μη γίνονται εύκολα αντιληπτές οι κινήσεις τους.
Οι Τούρκοι τον εξόπλιζαν με έμψυχο υλικό και βαρέα όπλα από τον Ιανουάριο του ’64. Αν και οι προκλητικές κινήσεις, εκ μέρους των τουρκικών ομάδων ήταν συνεχείς, οι μάχες ξεκίνησαν στις 7 Αυγούστου, όταν ομάδα καταδρομέων ανακατέλαβε το ύψωμα του Λωρόβουνου.
Την επόμενη ημέρα, το 206ο Τάγμα κατέλαβε την Αλεύκα και προχώρησε σε εκκαθαρίσεις, το Σελλάιν τ’ Άππι, τον Άγιο Θεόδωρο και την Μανσούρα.
Ταυτόχρονα, το 216ο Τάγμα, επιχείρησε εξόρμηση από τον Παχύαμμο προς τα Κόκκινα, ανεπιτυχώς καθώς δέχθηκε βομβαρδισμούς από την τουρκική αεροπορία, που έκανε την εμφανισή της.
Στην ίδια ημέρα στον όρμο Ξηρού, οι δύο ακταιωροί, Φαέθων και Αρίων, τα οποία αποτελούσαν τη μοναδική ναυτική δύναμη του νησιού, δέχτηκαν τους συνεχείς βομβαρδισμούς των τουρκικών αεροπλάνων.
Το «Φαέθων», με βλάβες οι οποίες δεν είχαν επισκευασθεί από την Ελλάδα πριν αναχωρήσει, αδυνατούσε να ακολουθήσει το «Αρίων» το οποίο έφευγε προς τον κόλπο Χρυσοχούς. Παρέμεινε αγκυροβολημένο στο Καραβοστάσι, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τις βόμβες, όμως καταστράφηκε ολοσχερώς: απολογισμός επτά νεκροί και 13 τραυματίες.
Η επόμενη ημέρα υπήρξε καταστροφική και συγκλονιστική.
Αν και δεν σημειώθηκε καμία επιχείρηση εκ μέρους των ελληνικών δυνάμεων, η τουρκική αεροπορία βομβάρδιζε επί δύο ώρες τις γύρω κατοικημένες περιοχές με βόμβες ναπάλμ.
Οι βομβαρδισμοί διακόπηκαν από τελεσίγραφο της κυπριακής κυβέρνησης προς την Άγκυρα, πως εάν δεν έπαυαν θα εξαπέλυαν επιθέσεις εναντίον τουρκοκυπριακών χωριών.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: «Τα μέλη του πολεμικού πλοίου Φαέθων κείτονταν νεκρά, παραμορφωμένα και καμένα από τις βόμβες ναπάλμ». Οι τραγικές μαρτυρίες από τον βομβαρδισμό της ακταιωρού το 1964
