Ο Γούντι έμαθε τι επάγγελμα έκανε ο πατέρας τους, όταν ήταν 11 χρονών.
Ήταν στο αυτοκίνητο μιας οικογενειακής φίλης και ο εκφωνητής του ραδιοφώνου ανακοίνωσε ότι ο Τσαρλς Χάρελσον επρόκειτο να δικαστεί για τη δολοφονία του εμπόρου σιταριού, Σαμ Ντεγκέλια Τζούνιορ.
Όταν ρώτησε τη μητέρα του, έμαθε ότι ο πατέρας του έβγαζε τα προς το ζην, σκοτώνοντας ανθρώπους κατά παραγγελία. Ήταν επαγελματίας δολοφόνος.
woody

Το 1968 σκότωσε τον Σαμ Ντεγκέλια, για 2 χιλιάδες δολάρια.
Το 1973 καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών. Λίγο πριν είχε δικαστεί για τη δολοφονία ενός άλλου άντρα, του Άλαν Χάρι Μπεργκ. (Σε αυτή τη δίκη αθωώθηκε)
Αποφυλακίστηκε το 1978 λόγω καλής διαγωγής, αλλά τον Μάιο του 1979  σκότωσε τον δικαστή Τζον Γουντ.
Η εντολή είχε έρθει από τον έμπορο ναρκωτικών Τζάμιελ Τσάγκρα.
Ήθελε να απαλλαγεί από τον δικαστή, που ήταν αμείλικος κυνηγός των εμπόρων ναρκωτικών.
Ήταν η πρώτη δολοφονία δικαστή τουν 20ο αιώνα και ο Τσαρλς Χάρελσον καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.
Απέδρασε τον Σεπτέμβριο του 1980, αλλά συνελήφθη ξανά ύστερα από έξι ώρες.
Όταν τον εντόπισαν οι αστυνομικοί, ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών και φώναζε, ότι αυτός είχε σκοτώσει τον πρόεδρο Κένεντι, τον Νοέμβριο του 1963.
Ένας ισχυρισμός που ασφαλώς δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Τσαρλς Χάρελσον
Τσαρλς Χάρελσον

Ο Γούντι συμφιλιώθηκε με τον πατέρα του σε μεγάλη ηλικία και όταν απέκτησε περιουσία, δαπάνησε εκατομμύρια δολάρια σε δικηγόρους, προσπαθώντας να μειώσει την ποινή του.
Δεν τα κατάφερε και ο πατέρας του πέθανε στη φυλακή το 2007, σε ηλικία 68 ετών.
Ο ηθοποιός σπάνια μιλά στα media για τον πατέρα του.
Αναφέρει μόνο ότι είχαν πολλά κοινά σημεία, όπως την ημερομηνία γέννησης, το χιούμορ, το κενό στα μπροστινά δόντια και το βλέμμα, που πολλοί σκηνοθέτες έχουν χαρακτηρίσει ως «διαβολικό».



Η αμφισβήτηση της εκκλησίας

Το πόστερ για την ταινία του Όλιβερ Στόουν, "Γεννημένοι Δολοφόνοι"
Το πόστερ για την ταινία του Όλιβερ Στόουν, «Γεννημένοι Δολοφόνοι»

Ο πατέρας του μπορεί να ήταν επαγγελματίας εκτελεστής, αλλά ο Γούντι μεγάλωσε με την αυστηρή, θρησκόληπτη μητέρα του.
Εκκλησιαζόταν τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και ήξερε απ’ έξω ολόκληρα κεφάλαια από τη Βίβλο.
Στο πανεπιστήμιο σπούδασε θεολογία, παράλληλα με την υποκριτική και τότε άρχισε να αμφισβητεί την εκκλησία:
«Υπήρχαν δύο άγγελοι έξω από τον τάφο όταν ο Χριστός αναστήθηκε. Γιατί; Γιατί στον εβραϊκό νόμο έπρεπε να υπάρχουν δύο μάρτυρες για να νομιμοποιηθεί μια διαδικασία. Στην αρχή όμως έγραφε ότι ήταν μόνο ένας άγγελος.
Κάτι τέτοια μικρά πράγματα με ενόχλησαν. Έβλεπα πώς δημιουργήθηκε όλη η Βίβλος».

Η καριέρα στο Χόλιγουντ

Μία μέρα, ο Γούντι Χάρελσον βρισκόταν στη βιβλιοθήκη του σχολείου μαζί με φίλους και αποφάσισε να τους διασκεδάσει, μιμούμενος τον Έλβις Πρίσλεϊ.
Τότε έτυχε να περάσει η πιο όμορφη κοπέλα του σχολείου, η Ρόμπιν Ρότζερς, η οποία κοντοστάθηκε και τον παρατηρούσε.
«Έχεις μέλλον στο θέατρο», του είπε και ο Γούντι Χάρελσον πήρε τη γνώμη της πολυ σοβαρά. Αποφάσισε να γίνει ηθοποιός.

Με τα χρόνια, η θρησκεία πέρασε σε δεύτερη μοίρα, αλλά το θέατρο ποτέ.
Συμμετείχε σε παραστάσεις στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο και δεν έχανε καμιά ευκαιρία να αποκτήσει εμπειρίες.
Η επαγγελματική επιτυχία δεν άργησε να έρθει.
Το 1985, λίγο καιρό αφότου αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, έλαβε ένα μικρό ρόλο σε μία καινούρια τηλεοπτική σειρά, με τον τίτλο «Cheers».
Η σειρά έγινε τεράστια επιτυχία, απογειώνοντας τις καριέρες όλου του καστ.

Όταν η σειρά ολοκληρώθηκε μετά από 8 χρόνια, το 1993, ο Γούντι είχε εμφανιστεί σε ελάχιστες ταινίες, β’ κατηγορίας.
Φοβόταν, ότι δεν θα είχε μέλλον στο Χόλιγουντ.
Μέσα σε ένα χρόνο όμως, ο σκηνοθέτης Όλιβερ Στόουν του έδωσε τον ρόλο του ψυχοπαθούς δολοφόνου στην ταινία «Γεννημένοι Δολοφόνοι».
Η ταινία ήταν μια εμπορική επιτυχία με άριστες κριτικές.
Η ερμηνεία του Χάρελσον άρεσε στο δύσκολο κοινό των κριτικών και του εξασφάλισε μια σειρά από ποιοτικούς, αλλά απαιτητικούς ρόλους. Τα κατάφερνε πάντα περίφημα.
Τα τελευταία χρόνια βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο με τους ρόλους στις ταινίες «Hunger Games» και στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά “True Detective”, όπου συμπρωταγωνίστησε με τον βραβευμένο με Όσκαρ ηθοποιό Μάθιου Μακόναχι.

Ο Χάρελσον ως ο Haymitch στις ταινίες "Hunger Games".
Ο Χάρελσον ως ο Haymitch στις ταινίες «Hunger Games»

Για πολλά χρόνια αποτελούσε μια «cult» φιγούρα του αμερικάνικου κινηματογράφου.
Ήταν ένας από τους λίγους ηθοποιούς που δεν έπαιρνε σοβαρά ούτε τον εαυτό του, αλλά ούτε και τη σόου μπιζ.
Λάτρης των ναρκωτικών, συνηθίζει να λέει ότι θυμάται πολύ λίγα περιστατικά των δεκαετιών του ’80 και του ’90. Οι ερωτικές του περιπέτειες προκαλούν φήμες, όπως ότι έκανε σεξ με τρεις διαφορετικές γυναίκες σε μια μέρα. Συνήθως τις διαψεύδει.

Απ’ την πολυτάραχη ζωή του δεν έλειπαν και οι συλλήψεις, πολλές φορές για την ακτιβιστική του δράση.
Το 1982 συνελήφθη στο Οχάιο για προσβολή της δημοσίας αιδούς, επειδή χόρευε γυμνός στο δρόμο.
Το 1996 συνελήφθη στο Κεντάκι, επειδή φύτεψε σπόρους κάνναβης, για να υποστηρίξει τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας.
Την ίδια χρονιά, συνελήφθη κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας εναντίον της αποψίλωσης των δασών.
Το 2002, συνελήφθη για τον βανδαλισμό ενός ταξί στο Λονδίνο, ύστερα από διένεξη με τον οδηγό.

Με τον συμπρωταγωνιστή του, Μάθιου Μακόναχι, στην τηλεοπτική σειρά "True Detective"
Με τον συμπρωταγωνιστή του, Μάθιου Μακόναχι, στην τηλεοπτική σειρά «True Detective»

Παρά την ξέφρενη ζωή του, ο Χάρελσον δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ ως ένας προβληματικός, ναρκομανής ή αλκοολικός.
Αντιθέτως, όλοι οι συνεργάτες τον περιγράφουν ως έναν άνετο, πανέξυπνο τύπο που μπορεί να μετατρέψει την πιο βαρετή βραδιά σε ολονύκτιο πάρτι.

Ο αναρχικός χίπις

Ο Χάρελσον και η σύζυγός του, Λόρα, είναι μαζί 28 χρόνια και έχουν τρεις κόρες.
Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν εγκατασταθεί στη Χαβάι, όπου αποφάσισαν να μετακομίσουν, ύστερα από ολιγοήμερες διακοπές με τον φίλο τους, τον τραγουδιστή Γουίλι Νέλσον.
Ο Χάρελσον είναι γνωστός ως ο «χίπις» του Χόλιγουντ, ένας χαρακτηρισμός που βασίζεται στην οικολογική του δράση και την χορτοφαγική του δίαιτα.
Ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται ως αναρχικός.

«Δεν πιστεύω στις κυβερνήσεις. Νομίζω ότι όλοι μπορούμε να προσέχουμε και να ασκούμε έλεγχο στον ευατό μας.
 Χρειαζόμαστε έναν μηχανισμό που να ελέγχει το κυκλοφοριακό, σίγουρα, αλλά γενικά το 99% των κυβερνητικών αποφάσεων είναι βλακείες.
Βλέπω την κυβέρνηση σαν μία επιχείρηση, που εργάζεται για μία ακόμα μεγαλύτερη επιχείρηση».

 

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here