Η έλευση του Κυβερνήτη Καποδίστρια στην Ελλάδα οδήγησε στην αναδιοργάνωση του Ελληνικού στρατού σε χιλιαρχίες. Αμέσως ξεκίνησε η αντιμετώπιση των Τούρκων της Ρούμελης οι οποίοι συνέχιζαν να διατηρούν ισχυρές δυνάμεις στρατού στην περιοχή, υπό τον Κίτσο Τζαβέλλα.
Ο Τζαβέλλας και ο Στράτος στη Ρούμελη
Οι πρώτες επιτυχίες του Τζαβέλλα οδήγησαν στην πολιορκία των Τούρκων της Λομποτινάς, υπό τον Φωτομάρα. Οι Τούρκοι ήρθαν σε δύσκολη θέση, καθώς η Λομποτινά δεν θα άντεχε σε μακροχρόνια πολιορκία.
Ταυτόχρονα οι χιλίαρχοι Τζαβέλας και Στράτος βρίσκονταν κοντά στην Αρτοτίνα (ορεινή Ναυπακτία) σε πολεμικό συμβούλιο όπου αποφασίστηκε να παρακολουθούν τους εχθρούς από κοντά.
Οι Τούρκοι προωθήθηκαν και κατέλαβαν διάφορα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας και στρατοπέδευαν στους Αγίους Αποστόλους, όπου και ανέμεναν, διότι έμαθαν πως οι Έλληνες έχουν πιάσει τα περάσματα που οδηγούν στη Λομποτινά.
Οι Έλληνες βλέποντας τις κινήσεις των Τούρκων έστειλαν τους εκατόνταρχους Βέικο και Δράκο στη Στρωμίνιανη και τους εκατόνταρχους Γαλή και Ψιλόπουλο στην Τέρνοβα (σημερινό Δενδροχώρι) 3 χλμ από τους Τούρκους, ώστε να ασφαλίσουν τα εκεί σημεία.
Οι Τούρκοι είχαν πλέον δύο επιλογές: θα παρέμεναν θεατές της Ελληνικής διασφάλισης των περασμάτων προς Λομποτινά ή θα έκαναν επίθεση.
Η μάχη ξεκινά
Τελικώς οι επικεφαλής των Τούρκων Οσμάν Πασάς και Ασλάμπεης Μουχουρδάρης αποφάσισαν την επίθεση στην Τέρνοβα το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1828 με 2.000 άνδρες. Το σχέδιο τους όμως έγινε αντιληπτό από τους Έλληνες «από ανθρώπους ελθόντας εν είδει κατασκοπής εκ του στρατοπέδου των εχθρών». Ο Ι. Στράτος, διοικητής της Γ΄ χιλιαρχίας επικεφαλής 300 ανδρών περίπου, προσέτρεξε προς βοήθεια των αμυνόμενων.
Ωστόσο, η εξέλιξη των γεγονότων δεν ήταν η αναμενόμενη, καθώς οι Τούρκοι ξεκίνησαν νωρίτερα και οι δύο στρατοί έπεσαν πρόσωπο με πρόσωπο σε ανοιχτό πεδίο. Τότε ο Στράτος προκειμένου να αποφύγει διάλυση του Ελληνικού τμήματος από το πολύ ισχυρότερο Τουρκικό, διέταξε να καταληφθεί άμεσα μια οικία στρατηγικής σημασίας και να οχυρωθεί.
Εκεί προσέτρεξαν άμεσα οι εκατόνταρχοι από το Ξηρόμερο Δ. Γερόλυμος και Ν. Κόπελος, δίνοντας μάχη μέχρι να οχυρωθούν τα υπόλοιπα ελληνικά τμήματα και σε γύρω οικίες, υπό τον πεντακοσίαρχο Ι. Μπαϊρακτάρη.
Οι Τούρκοι έκαναν επανειλημμένα προσπάθειες κατάληψης της οικίας όπου βρισκόταν ο χιλίαρχος Στράτος, «με δέκα σημαίες», φθάνοντας γύρω από το σπίτι και βάζοντας κλίμακες (σκάλες) στον περίβολό του.
Ωστόσο όλοι όσοι πλησίαζαν πολύ κοντά σκοτώνονταν, είτε από πυρά είτε από μάχη στήθος με στήθος.
Στο μεταξύ, ο Κίτσος Τζαβέλλας που βρισκόταν στο στρατόπεδο της Ζελίστας, βλέποντας τη δυσχερή θέση των Ελλήνων διέταξε ομοβροντία όπλων για να εμψυχωθούν οι αμυνόμενοι και να τους ειδοποιήσει ότι φθάνει.
Ωστόσο, η δύναμή του δεν συμμετείχε στην μάχη, καθώς οι Τούρκοι αποχώρησαν με 120 νεκρούς ενώ οι Έλληνες με 8.
Η μάχη της Τέρνοβας πέραν της στρατιωτικής είχε και πολιτική σημασία για την διασφάλιση της Στερεάς Ελλάδας στο νέο ελληνικό κράτος μετά την αναχαίτιση των τουρκικών στρατευμάτων.
ΠΗΓΕΣ
- Κ. Παπαρρηγόπουλου «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» ΙΒ σ.505
- Γενική Εφημερίς 27/10/1828
- Β. Σταυρογιαννόπουλου «Ιστορία της Ναυπακτίας από των αρχαιότατων χρόνων ως σήμερον» Αθήνα 1970
Γιάννης Μιχαλακάκος
εκπαιδευτικός
Όσοι αναγνώστες επιθυμούν να στέλνουν κείμενα μπορούν να μας τα στέλνουν στη διεύθυνση: [email protected]
Εφόσον τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με το ύφος της ιστοσελίδας, θα δημοσιεύονται.
Η ΜτΧ δεν ευθύνεται για τυχόν ανακρίβειες στα κείμενα των αναγνωστών.
