Στην αρχική φωτογραφία απεικονίζεται ο πατέρας της Άννας Φρανκ στη σοφίτα όπου κρυβόταν η οικογένεια κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στο Άμστερνταμ. Το δωμάτιο αναφέρεται στο ημερολόγιο της Άννας ως «Μυστικό παράρτημα» ένα κενό τμήμα του κτιρίου που ανήκε στην εταιρεία του Οτό Φρανκ και βρισκόταν στην οδό Prinsengracht 263.
Ο Όττο ήταν το μοναδικό μέλος της οικογένειας που επέζησε από το Ολοκαύτωμα. Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε πολεμήσει με το πλευρό της Γερμανίας και στα 36 του χρόνια παντρεύτηκε την 25χρονη Εντίθ. Το 1926 απέκτησαν την πρώτη τους κόρη τη Μαργκό και το 1929 γεννήθηκε η Άννα Φρανκ.
Η οικογένεια ζούσε στη Φρανκφούρτη, ώσπου αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Ολλανδία, καθώς ο Όττο δέχτηκε πρόταση να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση στο Άμστερνταμ.
Ήταν ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Opekta Works, που παρήγαγε πηκτίνη από τα φρούτα και το 1938 ίδρυσε εταιρεία που εμπορευόταν καρυκεύματα και βότανα.
O Όττο νοίκιασε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης, όπου μερικούς μήνες μετά μετακόμισε και η Εντίθ με τις δύο της κόρες. Όταν οι Ναζί εισέβαλαν στην Ολλανδία, μετέφερε τις μετοχές των εταιρειών του σε φίλους του από τη Δανία, προκειμένου να μην γίνει στόχος των Γερμανών και τους ζήτησε τη βοήθεια για να κρυφτεί με την οικογένεια του από τους Ναζί.
Στις 12 Ιουνίου 1942 ο Όττο αγόρασε στην κόρη του, Άννα ένα κόκκινο ημερολόγιο με μια μικρή κλειδαριά. Οκτώ ημέρες αργότερα η Άννα ξεκίνησε να καταγράφει την καθημερινότητά της. Στο μεταξύ η οικογένεια ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει το σπίτι, όταν δέχτηκε τηλέφωνο από το Κεντρικό Γραφείο Εβραίων μεταναστών που ζητούσε από τη Μαργκό να οδηγηθεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο Όττο οδήγησε τη γυναίκα, τις κόρες του και τέσσερις συγγενείς σε ένα δωμάτιο από τα γραφεία της εταιρείας του Οpekta. Κατά τη διάρκεια της διαμονής τους, θα τους βοηθούσαν τέσσερις έμπιστοι υπάλληλοι, οι οποίοι τους παρείχαν φαγητό και ότι είχαν ανάγκη.
Η οικογένεια κρυβόταν επί δύο χρόνια, ώσπου στις 4 Αυγούστου 1944 κάποιος τους κατέδωσε και η γερμανική αστυνομία τους οδήγησε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Επειδή, είχαν συλληφθεί να κρύβονται, θεωρήθηκαν εγκληματίες και είχαν ακόμη πιο σκληρή αντιμετώπιση.
Η μητέρα τους πέθανε από ασιτία στο Άουσβιτς. Οι μικρές μεταφέρθηκαν στο γερμανικό στρατόπεδο Μπέργκεν – Μπέλσεν, όπου μετά από κακουχίες άφησαν την τελευταία τους πνοή το 1945 από τύφο. Ο Όττο είχε χωριστεί από την γυναίκα και τις κόρες του, καθώς τον είχαν στείλει αιχμάλωτο σε ξεχωριστό στρατόπεδο με άντρες, το οποίο απελευθερώθηκε τον Ιανουάριο του 1945 από τους Σοβιετικούς.
Αμέσως επέστρεψε στην Ολλανδία, όπου ξεκίνησε να αναζητεί τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του. Έξι μήνες αργότερα, κατάλαβε ότι ήταν ο μόνος επιζών. Η Miep Gies, από την οικογένεια των Δανών που τους βοήθησαν του παρέδωσε το ημερολόγιο της Άννας που είχε βρεθεί μετά τη σύλληψή τους στη σοφίτα. Ο Όττο είχε παραδεχθεί ότι είχε καλύτερες σχέσεις με τη μικρότερη του κόρη, την Άννα, ενώ η Μαργκό ήταν πιο κοντά στη μητέρα της. Μερικά χρόνια αργότερα είχε περιγράψει τα συναισθήματα του όταν διάβασε το ημερολόγιο.
«Ήξερα ότι η Άννα έγραφε ημερολόγιο. Μιλούσε γι’ αυτό και μου το είχε αφήσει να το φυλάω δίπλα στο κρεβάτι μου αφού της υποσχέθηκα ότι δεν θα το διάβαζα. Ποτέ δεν το έκανα. Όταν επέστρεψα και έμαθα ότι οι κόρες μου είχαν πεθάνει, μου παρέδωσαν το ημερολόγιό της. Μου πήρε πολύ χρόνο για να το διαβάσω. Όταν το έκανα έμεινα έκπληκτος από τις βαθιές σκέψεις που είχε η Άννα. Μιλούσε για πολλά πράγματα, έκανε κριτική αλλά το πώς πραγματικά ένιωθε μπορούσα να το δω στο ημερολόγιο. Και το συμπέρασμά μου είναι, καθώς είχα πολύ καλές σχέσεις με την Άννα, ότι οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν πραγματικά τα παιδιά τους». Το ημερολόγιο εκδόθηκε το 1947 και συγκλόνισε τον κόσμο.
Το 1953 ο Όττο παντρεύτηκε την πρώην γειτόνισσα του στο Άμστερνταμ, η οποία επέζησε από τις κακουχίες στο Άουσβιτς. Οι δυό τους έζησαν στη Βασιλεία της Ελβετίας μέχρι το τέλος της ζωής του. Tο 1980 ο Όττο πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα σε ηλικία 91 ετών. Η συγκλονιστική φωτογραφία από τη σοφίτα, τραβήχτηκε το 1960 όταν το δωμάτιο που κρύφτηκε η οικογένεια έγινε μουσείο. Ο Όττο συγκινημένος επισκέφθηκε το δωμάτιο και φωτογραφήθηκε από τον Άρνολντ Νιούμαν.
Ο Όττο Φρανκ μιλάει για το ημερολόγια της Άννας:
