Στο Παρίσι στα τέλη του 19ου αιώνα, δίπλα στο περίφημο νυχτερινό κλαμπ “Moulin Rouge”, βρίσκονταν αρκετά «θεματικά μπαρ», με διακόσμηση και περιεχόμενο που τρομοκρατούσαν τον ανύποπτο επισκέπτη.
Το πρώτο ονομαζόταν “Cabaret de l’ Enfer”, δηλαδή το καμπαρέ της κόλασης.
Ο κόσμος έμπαινε στο μαγαζί μέσα από το τεράστιο στόμα ενός δαίμονα και τους υποδεχόταν ένας άνθρωπος ντυμένος “Διάβολος”, που τους καλοσώριζε λέγοντας: “Περάστε μέσα καταραμένοι. Σας περιμένει ο Σατανάς”.
Οι μουσικοί έπαιζαν μέσα σε ένα τεράστιο καζάνι και ένα μικρός διαβολάκος προσποιούνταν ότι τους χτυπούσε με σίδερα, όταν έβλεπε ότι χαλάρωναν το παίξιμό τους.
Οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με σώματα που βασανίζονταν αιωνίως στην κόλαση, φίδια που μετατρέπονταν σε δαίμονες και φωτιές εμφανίζονταν κάθε λίγα μέτρα.
Οι σερβιτόροι, ντυμένοι με μαύρες και κόκκινες στολές σαν υπηρέτες του Διαβόλου, προειδοποιούσαν τους θαμώνες ότι η θερμοκρασία στην “Κόλαση” ήταν τόσο ψηλή, που λίγοι την άντεχαν.
Σύμφωνα με τον Γουίλιαμ Μόροου, τον συγγραφέα του οδηγού “Η Καθημερινή Μποέμικη Ζωή στο Παρίσι” που εκδόθηκε το 1899, παρά τις προσπάθειες του προσωπικού, ο χώρος παρέμενε αρκετά κρύος και δεν ήταν λίγοι οι επισκέπτες που φορούσαν το παλτό τους και μέσα.
Οι παραγγελίες συνοδεύονταν από θεατρικά δρώμενα.
Όταν ο Μπόροους και οι φίλοι του παρήγγειλαν τρεις καφέδες με λίγο κονιάκ, ο σερβιτόρος φώναξε στο μπαρ, με ανάλογο φυσικά ύφος: “Τρία ποτήρια με λιωμένες αμαρτίες που κοχλάζουν και μια κουταλιά θειάφι στο καθένα”.
Το Καμπαρέ του Ουρανού
Δίπλα στην “Κόλαση”, ήταν το Καμπαρέ του Ουρανού, όπου άγγελοι υποδέχονταν τον καλεσμένο και ο Άγιος Πέτρος περπατούσε ανάμεσα στα τραπέζια, ραντίζοντας τους θαμώνες με αγιασμό.
Οι σερβιτόροι φορούσαν άσπρα φορέματα, φτερά και χρυσά σανδάλια.
Στην είσοδο, ο “άγγελος” καλωσόριζε τους επισκέπτες:
“Η ευλογία των ουρανών σε εσένα, αδερφέ μου. Αιώνα χαρά και ευτυχία για σένα. Μακάρι να μην ξεφύγεις ποτέ από το χρυσό μονοπάτι. Ανάπνευσε και πάρε μέσα σου την ιερή καθαρότητα. Ετοιμάσου να γνωρίσεις τον Δημιουργό σου και μην ξεχάσεις και το γκαρσόνι!”
Το Καμπαρέ του Θανάτου
Λίγα μέτρα πιο πέρα, βρισκόταν το καμπαρέ του “Θανάτου” ή του “Τίποτα”, όπως έγινε γνωστό αργότερα.
Οι επισκέπτες κάθονταν σε τραπέζια-φέρετρα και έπιναν τα ποτά τους μέσα σε ανθρώπινα κρανία.
Σκελετοί, κομμένα μέλη και εικόνες από σφαγές και εκτελέσεις κοσμούσαν τους τοίχους.
Ο χώρος ήταν σκοτεινός με μαύρες κουρτίνες και οι σερβιτόροι, ντυμένοι σαν νεκροθάφτες, έπαιρναν παραγγελίες τελείως ανέκφραστοι σαν ζωντανοί νεκροί.
Στον οδηγό του, ο Μπόροους αναφέρει ότι όταν αυτός και οι φίλοι του παρήγγειλαν τα ποτά τους, το γκαρσόνι φώναξε: “Ένα μικρόβιο ασιατικής χολέρας απ’ το τελευταίο πτώμα, ένα πόδι με ζωντανό καρκίνο και ένα μικρόβιο φυματίωσης”.
Όταν τους έφερε τα ποτά, συνέχισε: “Πιείτε αυτά τα βρωμερά φίλτρα, που περιέχουν τα χειρότερα και πιο θανατηφόρα δηλητήρια”.
