Τον Απρίλιο του 1974 η Γαλλίδα αρχαιολόγος Φρανσουάζ Κλώστρ ξεκινά για το οροπέδιο του Τιμπεστί, στο Τσαντ της κεντρικής Αφρικής, όπου τα δείγματα του αφρικανικού νεολιθικού πολιτισμού είναι άφθονα.
Μόλις φθάνει, συναντά έναν συνεργάτη του, επίσης αρχαιολόγου, συζύγου της, τον Μαρκ Κομπ. Ο Κομπ βρισκόταν στην πόλη του οροπεδίου, Μπαρτάι, όπου είχε αναρρώσει στην κλινική του Γερμανού γιατρού Στάεβεν. Ο γιατρός και η σύζυγός του, τους καλούν για φαγητό στο σπίτι τους μαζί με τους αξιωματικούς ενός στρατιωτικού φυλακίου.
Ξαφνικά εμφανίζονται οι αντάρτες Τουμπού. Μια φυλή που επαναστατούσε κατά των αποικιοκρατών αλλά και κατά της κυβέρνησης του Τσαντ.
Σκοτώνουν δύο αξιωματικούς, τραυματίζουν την κυρία Στάεβεν και παίρνουν μαζί τους τον γιατρό, τη Φρανσουάζ, τον Κομπ και την τραυματία η οποία πεθαίνει στο δρόμο. Τη θάβουν βιαστικά και ξεκινούν, συνοδευόμενοι από τη φρουρά του φυλακίου που προσχώρησε στους αντάρτες.
Φθάνουν στον καταυλισμό, όπου ως «ενορχηστρωτής» της επιχείρησης συστήνεται ο Χισέν Χαμπρέ, που αυτοαποκαλείται «πρόεδρος του συμβουλίου διοικήσεως των ενόπλων δυνάμεων του Βορρά».
Την ίδια μέρα κιόλας αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις. Οι Γερμανοί καταφέρνουν να απελευθερώσουν τον γιατρό, δίνοντας 4 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα στον Χαμπρέ. Ο Μαρκ Κομπ καταφέρνει να αρπάξει ένα τζιπ και ξεφεύγει. Η Φρανσουάζ όμως παραμένει στα χέρια τους.
Στις 18 Μαϊου ένας Γάλλος διαπραγματευτής συναντά τον Χαμπρέ και μαθαίνει τους όρους για την απελευθέρωσης της αρχαιολόγου.
Ζητά να μεταδοθεί από τον Τύπο και το ραδιόφωνο του Τσαντ πολιτικό μανιφέστο, να απελευθερωθούν 32 πολιτικοί κρατούμενοι και να καταβληθούν 20 εκατομμύρια φράγκα ως «επανόρθωση για τις καταστροφές και τους νεκρούς που προκάλεσε η γαλλική επέμβαση στο Τσαντ» στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 έως τις αρχές του ΄70.
Οι Γάλλοι στέλνουν νέο διαπραγματευτή, τον Γκαλοπέν, με αντιπροτάσεις. Παράλληλα ο σύζυγος της Φρανσουάζ, Πιέρ Κλωστρ, πηγαινοέρχεται μεταξύ Παρισιού και Τσαντ, αναζητώντας τρόπο να απελευθερώσει τη γυναίκα του.
Ο Χαμπρέ προσθέτει στα αιτήματά του και την προμήθεια όπλων, ενώ ταυτόχρονα συλλαμβάνει τον διαπραγματευτή τον οποίο δικάζει σε λαϊκό δικαστήριο και καταδικάζει σε θάνατο.
Ο πρόεδρος της χώρας Τομπαλμπάγιε είναι έξαλλος με την όλη κατάσταση για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι οι ενέργειες των ανταρτών. Ο δεύτερος είναι ότι ο Τομπαλμπάγιε πριν από χρόνια είχε στείλει τον νεαρό Χαμπρέ στο Παρίσι για σπουδές στις πολιτικές επιστήμες, με σκοπό να τον διορίσει αργότερα σε ανώτερες διπλωματικές και διοικητικές θέσεις. Όταν τον έστειλε στην πρώτη του αποστολή στην Λιβύη με σκοπό να συνδιαλλαγεί με τους αρχηγούς των ανταρτών, εκείνος προσχώρησε σε αυτούς.
Στις 4 Απριλίου του 1975, σχεδόν ένα χρόνο μετά την απαγωγή, ο διαπραγματευτής Γκαλοπέν εκτελείται.
Ο σύζυγος της αρχαιολόγου, μαζί με έναν δημοσιογράφο της Φιγκαρό μεταβαίνουν στο Τσαντ, συνοδευόμενοι από τον πρώτο διαπραγματευτή και ξαναρχίζουν τις διαπραγματεύσεις. Συμφωνούν στα 10 εκατομμύρια φράγκα. Πέντε στο χέρι και άλλα πέντε σε όπλα.
Κι ενώ όλα έδειχναν ότι ερχόταν το τέλος της περιπέτειας, ο Τομπαλμπάγιε που είχε αναγνωρίσει τη συμφωνία, ανατρέπεται και δολοφονείται. Ο Κλωστρ αναλαμβάνει μόνος του τις διαπραγματεύσεις και συμφωνεί με τον Χαμπρέ να του βρει όπλα και πυρομαχικά. Το πρώτο φορτίο καταφθάνει με μερικά τουφέκια παλαιού τύπου, μερικά πολυβόλα και καθόλου πυρομαχικά.
Στο μεταξύ η γαλλική κυβέρνηση κλείνει νέα συμφωνία με τους απαγωγείς. Να τους δοθεί ένα εκατομμύριο σε μετρητά και 6 εκατομμύρια σε στρατιωτικό υλικό.
Το δεύτερο φορτίο προσγειώθηκε αλλού και κατασχέθηκε από τις νιγηριανές αρχές. Ο Χαμπρέ συλλαμβάνει τον σύζυγο της Φρανσουάζ, Κλώστρ.
Ακολουθούν κι άλλες διαπραγματεύσεις αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο Χαμπρέ ζητά την υλοποίηση της συμφωνίας αλλά οι Γάλλοι συνεχίζουν να στέλνουν διαπραγματευτές.
Λίγους μήνες αργότερα, δυο δημοσιογράφοι καταφέρνουν να πάρουν συνέντευξη από την Φρανσουάζ. Οι Γάλλοι ξεσηκώνονται κι επικρίνουν την κυβέρνηση, ζητώντας ταυτόχρονα να δοθούν τα χρήματα.
Το 1976 ο τότε πρωθυπουργός Ζακ Σιράκ μεταβαίνει στη Λιβύη και διαπραγματεύεται με τον Καντάφι, ο οποίος στήριζε τους αντάρτες, για την απελευθέρωση τη Κλωστρ.
Εννέα μήνες αργότερα, το 1977, το ζευγάρι απελευθερώνεται και η περιπέτεια 2,5 χρόνων παίρνει τέλος.
Μετά την επιστροφή της της Γαλλία η Φρασουάζ Κλώστρ αποσύρθηκε στα Πυρηναία, όπου συνέχισε να εργάζεται ως αρχαιολόγος. Πέθανε από καρκίνο το 2006.
*Με πληροφορίες από το περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 1975
Διαβάστε: Εξαφανίστηκε μυστηριωδώς πριν από 50 χρόνια. Τώρα τα οστά της βρέθηκαν στο σπίτι νεκρού αστυνομικού με τον οποίο έφυγε μαζί. Τα στοιχεία που άνοιξαν ξανά την υπόθεση του θανάτου της Λουίζ Πιέτροβιτς
Διαβάστε: 
