Το πρώτο τηλεκοντρόλ άλλαζε τα κανάλια με δέσμες φωτός! Ο εφευρέτης του προτιμούσε τα βιβλία από την τηλεόραση, αλλά το επινόησε για να μην παρακολουθεί διαφημίσεις

ΠΗΓΗ: «Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες, που δεν ειπώθηκαν ποτέ» Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος

Πολλοί άνθρωποι απεχθάνονται τις διαφημίσεις στην τηλεόραση. Ο Γιουτζίν Μακντόναλντ ήθελε να τις εξαφανίσει.
Ο Μακντόναλντ, ιδρυτής της εταιρείας Zenith, σκεφτόταν ότι θα ήταν αποδοτικότερο ένα επιχειρηματικό μοντέλο με συνδρομητές που θα πλήρωναν ένα ποσό για να απαλλαχτούν από τις διαφημίσεις.
Κήρυξε λοιπόν τον πόλεμο στις διαφημίσεις και έβαλε τους μηχανικούς να εργαστούν για να κατασκευάσουν ένα τηλεχειριστήριο που θα βοηθούσε στον αποκλεισμό των διαφημίσεων.
Η πρώτη τους προσπάθεια το 1950 ήταν ένα τηλεχειριστήριο που συνδεόταν με καλώδιο. Η σύνδεση με το καλώδιο δεν άρεσε όμως στους πελάτες, έτσι στη Zenith άρχισαν να εργάζονται για να κατασκευάσουν ένα ασύρματο τηλεχειριστήριο.

O Ρόμπερτ Άντλερ ήταν παραγωγικότατος εφευρέτης, με περισσότερες από 180 πατέντες. Πήρε την πρώτη του ευρεσιτεχνία το 1943 και την τελευταία το 2007 λίγο μετά τον θάνατό του. Σύμφωνα πάντως με τη γυναίκα του, ο εφευρέτης του τηλεκοντρόλ δεν έβλεπε και πολύ τηλεόραση. "Προτιμούσε τα βιβλία" — O Ρόμπερτ Άντλερ ήταν παραγωγικότατος εφευρέτης, με περισσότερες από 180 πατέντες. Κατοχύρωσε την πρώτη του ευρεσιτεχνία το 1943 και την τελευταία το 2007 λίγο μετά τον θάνατό του! Σύμφωνα πάντως με τη γυναίκα του, ο εφευρέτης του τηλεκοντρόλ δεν έβλεπε και πολύ τηλεόραση. «Προτιμούσε τα βιβλία».

Είχαν στηρίξει πολλές ελπίδες στο «Fashmatic», μια εφεύρεση του Γιουτζίν Πόλι το 1955.
Χρησιμοποιούσε μια ακτίνα φωτός και ένα φωτοκύτταρο στην τηλεόραση. Υπήρχαν όμως προβλήματα. Οι τηλεοράσεις άλλαζαν κανάλι κάθε φορά που κάποιος άναβε φως στο δωμάτιο. Πίσω λοιπόν στο σχεδιαστήριο.
Κι αυτή τη φορά το τμήμα των πωλήσεων της Zenith ζητούσε ένα τηλεχειριστήριο που να μη χρειάζεται μπαταρίες.
Ο φυσικός Ρόμπερτ Άντλερ βρήκε την απάντηση: ένα σύστημα που άλλαζε κανάλια χρησιμοποιώντας μικρά «σφυράκια» με ελατήριο που έπεφταν σε ραβδάκια από αλουμίνιο και έδιναν υπερηχητικούς τόνους που τους αποκρυπτογραφούσε ο δέκτης μέσα στην τηλεόραση.

Το τηλεχειριστήριο παρέμεινε βιομηχανικό πρότυπο για ένα τέταρτο του αιώνα. Ο Ρόμπερτ Άντλερ είχε αναφέρει "Με κατηγορούν ότι έκανα τους ανθρώπους να ριζώσουν στον καναπέ και τους απαντώ "Έχετε δίκιο" — Το τηλεχειριστήριο παρέμεινε βιομηχανικό πρότυπο για ένα τέταρτο του αιώνα. Ο Ρόμπερτ Άντλερ είχε αναφέρει: «Με κατηγορούν ότι έκανα τους ανθρώπους να ριζώσουν στον καναπέ και τους απαντώ, «Έχετε δίκιο»

Το τηλεχειριστήριο έκανε ένα κλικ όταν πατούσες τα πλήκτρα και έτσι έγινε γνωστό ως «κλίκερ». Ήταν πολύ απλό, με τέσσερα πλήκτρα: επόμενο κανάλι, προηγούμενο κανάλι, άνοιγμα/ κλείσιμο φωνής και on-off συσκευής.
Όταν το είδε ο Μακντόναλντ έμεινε εκστατικός. «Το θέλουμε! Το θέλουμε!» φώναζε. Το νέο τηλεχειριστήριο, που το ονόμασαν «Space Command», βγήκε στην αγορά το 1956. Δεν κατάφερε βέβαια να απαλείψει τις διαφημίσεις όπως ήταν ο αρχικός σκοπός, αλλά ξεκούρασε τους ανθρώπους που σηκώνονταν να αλλάξουν κανάλι και φυσικά χάρη σε αυτό, μάθαμε όλοι το ζάπινγκ.

ΠΗΓΗ: «Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες, που δεν ειπώθηκαν ποτέ» Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τι ήταν το «κοπιτσοθηλυκωτήρι» που άλλαξε μια από τις μεγαλύτερες «βιομηχανίες» του κόσμου; Σίγουρα έχετε ένα «κοπιτσοθηλυκωτήρι» πάνω σας