Πηγή: Μικρός Ρωμηός του Ελευθέριου Σκιαδά
Δημόσιος φωτισμός της πόλης των Αθηνών στη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου, αλλά και στα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης δεν υπήρξε. Με το σούρουπο, το απόλυτο σκοτάδι σκέπαζε την πόλη και οι δρόμοι ήταν πλέον αδιάβατοι για τους κατοίκους που έπρεπε να κρατούν φανάρια ή πυρσούς αναμμένους για να κάνουν τις διαδρομές τους, ιδίως τις ημέρες που δεν υπήρχε πανσέληνος.
Η πρώτη οργανωμένη απόπειρα δημόσιου φωτισμού αποφασίστηκε να οργανωθεί από τη Δημογεροντία Αθηνών, επ’ ευκαιρία του χαρμόσυνου γεγονότος της άφιξης του βασιλιά Όθωνα στην πρωτεύουσα.
Το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου 1833, ημέρα άφιξης και διαμονής του βασιλιά στην Αθήνα, οι τοπικές αρχές, θέλοντας να δώσουν εορταστικό τόνο στην πόλη, αποφάσισαν να φωταγωγήσουν το μνημείο της Ακρόπολης ολόκληρη τη νύχτα.
Mε τέλειο σχεδιασμό, οι Αθηναίοι πολίτες άναψαν, σε επιλεγμένα σημεία, τεράστιες φωτιές γύρω από τον ιστορικό αυτό χώρο, φωτίζοντας τον Παρθενώνα, τις Καρυάτιδες και τα Προπύλαια.
Οι φωτιές έκαιγαν ολόκληρη τη νύχτα και το μνημείο ήταν ορατό όχι μόνο από την πόλη, αλλά και από όλα τα γειτονικά χωριά του Λεκανοπεδίου.
Οι κάτοικοι των Aθηνών, ενθουσιασμένοι από το θέαμα, ακολούθησαν την προτροπή της Δημογεροντίας να τοποθετήσουν στις αυλές τους και σε ορατά σημεία, καντήλια αναμμένα που έκαιγαν ελαιόλαδο, για να φωτίσουν την πόλη. Δήλωσαν έτσι «παρών» στον επίσημο εορτασμό του ερχομού του βασιλιά Όθωνα στην ελεύθερη Αθήνα, πρωτεύουσα της Ελλάδος.
Οι εκδηλώσεις το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου έμειναν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη των κατοίκων, ενθουσίασαν τον βασιλιά, τη συνοδεία του και την κυβέρνηση, οι οποίοι συνεχάρηκαν όλους τους διοργανωτές αλλά και τον αθηναϊκό λαό που πρόθυμα συμμετείχε ενεργά στην εκδήλωση του φωτισμού της πόλης.
