Στην αρχική φωτογραφία εικονίζεται ο Μπρους Λι στο πλευρό του δάσκαλου του στις πολεμικές τέχνες. Πρόκειται για τον Ίπ Μαν, ο οποίος στην Κίνα θεωρείται εθνικός ήρωας και θρύλος της τέχνης του Κουνγκ-Φου, που με τη διδασκαλία του επηρέασε χιλιάδες ανθρώπους.
Ο Μπρους Λι μαθήτευσε στο πλευρό του από μικρή ηλικία. Οι γονείς του τον έστειλαν στη σχολή που διατηρούσε ο Ιπ Μαν στο Χονγκ Κονγκ για να τον διδάξει να αμύνεται, καθώς έπαιρνε μέρος σε πολλές οδομαχίες.
Τότε, ήταν μόλις 13 ετών. Ο Ιπ Μαν προσπάθησε να αποτρέψει τους μαθητές του από τις οδομαχίες και τους ενθάρρυνε να συμμετέχουν σε οργανωμένους αγώνες πυγμαχίας. Τον εκπαίδευσε στο Γουίν Τσουν, μια από τις δημοφιλέστερες πολεμικές τέχνες στην Κίνα η οποία επινοήθηκε το 1.700 μ.Χ. Του ζητούσε να εφαρμόζει διάφορες τεχνικές πάνω σε ξύλινα ομοιώματα και του έμαθε την ελεύθερη πυγμαχία.
Πολλοί ήταν οι μαθητές του Ιπ Μαν που του ζήτησαν να σταματήσει να διδάσκει τον Λι επειδή είχε γερμανικές ρίζες. Ήταν η εποχή που υπήρχαν αυστηρά κριτήρια για όσους διδάσκονταν πολεμικές τέχνες στην Κίνα, καθώς οι Κινέζοι απαγόρευαν τη μετάδοση των πολεμικών τεχνών σε μη Ασιάτες.
Ένας από τους αντιπάλους του Λι στη πυγμαχία είχε αναφέρει για εκείνον: «Περίπου 6 ή και λιγότερα άτομα ήταν αυτά που τα δίδασκε προσωπικά ο Ιπ Μαν. Ωστόσο, ο Λι έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Γουίν Τσουν και συνέχισε να εκπαιδεύεται κατ ‘ιδίαν με τον Ιπ Μαν και τον Γουόνγκ Σουν Λονγκ. Ο Γουάν Καμ Λονγκ, μαθητής του Γουόνγκ, είδε μια φιλική αναμέτρηση ανάμεσα στον Γουόνγκ και στον Λι και αναφέρει με το πόση ταχύτητα και ακρίβεια μπορούσε να δώσει ο Λι τα λακτίσματα. Έτσι, ο Λι συνέχισε να εξασκείται με τον Γουόνγκ μέχρι να πάει στην Αμερική».
Ο Μπρους Λι έγινε κορυφαίος στο Γουίν Τσουν χάρη στην επιρροή του Ιπ Μαν, ο οποίος ήταν ο πιο σεβαστός δάσκαλος πολεμικών τεχνών της εποχής του και ο πρώτος που δίδαξε τη συγκεκριμένη πολεμική τέχνη δημόσια.
Είχε γεννηθεί την 1η Οκτωβρίου 1890 στη Φοσάν, σε μια πόλη με μεγάλη παράδοση στις πολεμικές τέχνες της επαρχίας Guangdong στη Νότια Κίνα. Είχε εκπαιδευτεί στις πολεμικές τέχνες από την ηλικία των 7 ετών στο πλευρό του φημισμένου sifu Chan Wah-Shun και του γιου του. Τρία χρόνια αργότερα ο δάσκαλος του πέθανε. Τελευταία του επιθυμία ήταν να συνεχίσει ο γιος του να εκπαιδεύει τον Ιπ Μαν στην τέχνη του Γουίν Τσουν, που μάθαινε την ταυτόχρονη άμυνα και επίθεση.
Στα 15 του χρόνια μετακόμισε στο Χονγκ Κονγκ μαζί με έναν συγγενή του και φοίτησε σε ένα από τα καλύτερα κολέγια της Κίνας, καθώς προερχόταν από πλούσια οικογένεια.
Μια ημέρα καθώς πήγαινε στη σχολή του είδε έναν αστυνομικό να χτυπά μια γυναίκα. Ο Ιπ Μαν παρενέβη και τότε ο αστυνομικός προσπάθησε να τον χτυπήσει, με τον Ιπ Μαν να τον εξουδετερώνει χάρη στην πολεμική του δεξιότητα και να τρέχει μαζί με έναν συμμαθητή του προς τη σχολή.
Ο συμμαθητής του μετέφερε την ιστορία σε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που ζούσε σε εκείνη τη γειτονιά και εκείνος κάλεσε τον Ιπ Μαν να τον συναντήσει προκειμένου να του δείξει την πολεμική τέχνη που είχε μάθει.
Όταν συναντήθηκαν, του είπε ότι δεν ήταν σπουδαία και τον κάλεσε να διδαχτεί την τέχνη του Chi Sau, στην οποία ο Ιπ Μαν εκπαιδεύτηκε για αρκετό διάστημα.
Στα 24 του χρόνια επέστρεψε στη γενέτειρά του και έγινε αστυνομικός. Παράλληλα δίδασκε την τέχνη του Κουνγκ-Φου στους συγγενείς του, ενώ οι Κινέζοι ζούσαν υπό την κατοχή του ιαπωνικού στρατού. Όταν οι κομμουνιστές κατέλαβαν τη Φοσάν κατέφυγε στο Χονκ Κονγκ και άνοιξε τη δική του σχολή πολεμικών τεχνών, όπου φοίτησε ο Μπρους Λι, λίγο πριν να φύγει για την Αμερική.
Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στο Χονγκ Κονγκ, παντρεύτηκε και απέκτησε δύο γιους, οι οποίοι συνέχισαν να διδάσκουν τους νεαρούς Κινέζους τη συγκεκριμένη πολεμική τέχνη της Κίνας. Πέθανε το 1972 από καρκίνο του λάρυγγα, έξι μήνες πριν από τον ξαφνικό θάνατο του αγαπημένου του μαθητή, Μπρους Λι.
Μέχρι σήμερα θεωρείται ήρωας στη Νότια Κίνα και έχουν γυριστεί αμέτρητες ταινίες για τη ζωή του, όπως οι » Ip Man (2008)», «The Legend Is Born: Ip Man», «The Grandmasters», Ip Man:The Final Fight».
