Toν αποκάλεσαν μαύρο Μπέιμπ Ρουθ. Αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που λένε ότι ο Ρουθ έπρεπε να είναι γνωστός ως ο λευκός Τζος Γκίμπσον.
Στις δεκαετίες του 1930 και του 1940, αυτός ο δυνατός κάτσερ ήταν από τους μεγαλύτερους σταρ των πρωταθλημάτων μπέιζμπολ για μαύρους.
Και μπορεί και να ήταν σπουδαιότερος μπάτερ των χόουμ ραν όλων των εποχών (μπάτερ είναι ο ροπαλοφόρος).
Τα στοιχεία δεν είναι πλήρη, αλλά δίνουν στον Γκίμπσον περισσότερα από 800 χόουμ ραν στα 17 χρόνια της σταδιοδρομίας του, με 89 χτυπήματα σε μια σεζόν και 75 σε μια άλλη. Μπορούσε επίσης να πετύχει τον μέσο όρο στα χτυπήματα- είχε αναδειχθεί τέσσερις φορές ως κορυφαίος μπάτερ στα πρωταθλήματα των μαύρων.
Ο Γκίμπσον χτυπούσε την μπάλα τόσο δυνατά που λέγεται ότι είχε σπάσει τις πλάτες πολλών ξύλινων καθισμάτων στις εξέδρες των επισήμων, έξω από την περίφραξη του γηπέδου.
Η New York Daily News έγραψε ότι κάθε ομάδα του μπέιζμπολ θα είχε ωφεληθεί αν τον προσλάμβανε.
«Έστελνε την μπάλα ένα μίλι μακριά», έλεγε ο φημισμένος πίτσερ Γουόλτερ Τζόνσον. «Πολύ κρίμα που ο Γκίμπσον είναι έγχρωμος».
Η τραγωδία της ζωής ήταν ότι ο Γκίμπσον δεν έπαιξε ούτε μια μέρα στη μεγάλη επαγγελματική κατηγορία, επειδή στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του δεν επιτρεπόντουσαν οι μαύροι.
Κάποιες μεγάλες ομάδες σχεδόν έκαναν το μεγάλο βήμα να προσλάβουν τον Γκίμπσον, αλλά καμία δεν το τόλμησε.
Οι φίλοι του πίστευαν ότι αυτό του ράγισε την καρδιά. Πέθανε από εγκεφαλικό σε ηλικία 35 ετών- λίγους μόνο μήνες πριν ο Τζάκι Ρόμπινσον σπάσει το φυλετικό φράγμα στο μπέιζμπολ.
Ο Γκίμπσον ήταν από τους ελάχιστους παίκτες που μπήκαν στο Πάνθεον του μπέιζμπολ χωρίς να έχει παίξει ούτε μια σεζόν στο επαγγελματικό πρωτάθλημα.
ΠΗΓΗ: Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ», Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 1968, Η άγνωστη αφιέρωση. Η ΑΕΚ κατακτά το κύπελλο κυπελλούχων Ευρώπης και το αφιερώνει στον αθλητή της που πέθανε από καρκίνο…
